O ASTE PRODUKTY BRANŻE WARTO WIEDZIEĆ KONTAKT
 

Metody badania rur PMA
zapytaj o produkt

Jakość elementów Systemu PMA jest sprawdzana w uznanych niezależnych laboratoriach oraz laboratoriach własnych PMA przy pomocy wielu testów wytrzymałościowych, temperaturowych i ogniowych. Testy te przeprowadzane sa zgodnie z normami europejskimi i normami zakładowymi opracowanymi przez PMA AG.





Wytrzymałość na ściskanie

Po kondycjonowaniu przez 168 godz. w temperaturze 23°C, przy wilgotności względnej powietrza 50% próbka testowana jest umieszczana pomiędzy dwiema płaskimi płytami stalowymi o wymiarach 50x50mm. W trakcie testu rura jest odkształcana pomiędzy płytami o 25% w czasie 30s. Po 2 minutach mierzy się siłę reakcji rury na ściskanie. Po odjęciu obciążenia dodatkowo mierzy się wielkość trwałego odkształcenia rury. Wartość ta nie może być większa niż 10%.


Odporność na uderzenia

Próbka testowa jest umieszczana centrycznie pod obciążnikiem udarowym. Odważniki o różnej masie zrzucane są z regulowanej wysokości bezpośrednio na próbkę kondycjonowaną w określonej temperaturze. Nie mogą wystąpić żadne pęknięcia, rozszczepienia rury ani trwałe odkształcenia.


Odporność na zginanie w cyklach (test wahadłowy)

Po kondycjonowaniu przez 168 godz. w temperaturze 23°C, przy wilgotności względnej powietrza 50%, jeden koniec rury jest mocowany w uchwycie nieruchomym. Drugi koniec jest mocowany w ramieniu ruchomym poruszającym się z częstotliwością 45 cykli/min. tak, że zamocowana do niego rura ulega przegięciom 90°. Test ten może być przeprowadzony w różnych warunkach temperaturowych. Wynikiem tego testu jest liczba cykli zgięć rury do momentu jej uszkodzenia.


Odporność na zginanie w cyklach (test bloczkowy)

Wewnętrzna norma PMA DO 9.21-4420 opisuje wymagający test zmęczenia rury wystawionej na ciągłe, powtarzalne zginanie. Rura zamocowana jest w górnej części, przechodzi nad i pod dwoma rolkami. Na dolnym końcu podwieszony jest obciążnik symulujący ciężar kabli w rurze. Rolki poruszają się w górę iw dół, w sposób ciągły, zaginając przewód dwukrotnie o 180° na całej jego długości. Test przeprowadza się w temperaturze 23°, przy wilgotności względnej powietrza 50% i trwa do momentu wystąpienia pierwszych oznak uszkodzenia.


Zginanie w niskiej temperaturze

Próbka przechowywana jest w chłodni w najniższej określonej temperaturze roboczej przez 4 godz. Test polega na zaginaniu schłodzonej rury na trzpieniach metalowych o określonej średnicy. Test powtarza się na trzpieniach o coraz mniejszych średnicach. Test jest zakończony w momencie zaobserwowania uszkodzenia (pęknięcia) rury. Różne rury są klasyfikowane w zależności od średnicy trzpienia, przy której nastąpiło uszkodzenie rury.


Stopień ochrony w zastosowaniach statycznych

Norma IEC EN 60529 opisuje różne poziomy ochrony systemu przed wnikaniem wody i pyłu. IP * 7 i IP * 8 to stopnie szczelności dla systemu całkowicie zanurzonego pod wodą. IP * 7 jest precyzyjnie zdefiniowany jako zanurzenie na głębokość 1 metra na 30 minut. Stopień ochrony IP * 8 wskazuje, że system pozostaje suchy po zanurzeniu na głębokość do 1 m i / lub czasie do 30 minut. Intencją normy jest, aby czas i szczegółowość testu były uzgodnione między klientem a dostawcą zgodnie z wymaganiami aplikacji.


Stopień ochrony w zastosowaniach dynamicznych

Wewnętrzna procedura PMA DO 9.21-4440 umożliwia testowanie szczelności systemu ochrony kabli, który jest w ciągłym ruchu. Osiągnięcie skutecznego i długotrwałego uszczelnienia przed wnikaniem wody jest znacznie trudniejsze w przypadku systemu dynamicznego niż statycznego. Sprzęt testowy symuluje typowy ruch systemu ochrony kabla, gdy jest on zanurzony pod wodą.


Wytrzymałość na wyrwanie rury ze złączki

Po kondycjonowaniu, przez 168 godz. w temperaturze 23°C, przy wilgotności względnej powietrza 50% próbka testowana złożona z odcinka rury (100mm) i zamocowanych na jej obydwu końcach końcówkach jest umieszczana w układzie pomiarowym. Uchwyty rozciągające są przymocowywane do końcówek. Rozciągają się z prędkością 200mm/min. Mierzy się siłę, przy której rura wyśliznęła się z końcówek.


Starzenie cieplne

Próbki rur są umieszczane w piecu z wymuszonym obiegiem powietrza w temperaturze 160° C (PA6) lub 150° C (PA12) przez 168 godz. Następnie próbki są poddawane testowi na zginanie na trzpieniach o określonej średnicy. Pomiary powtarza się na trzpieniach o coraz mniejszych średnicach. Test jest zakończony w momencie zaobserwowania uszkodzenia (pęknięcia) rury. Różne rury są klasyfikowane w zależności od średnicy trzpienia przy której nastąpiło uszkodzenie rury.


Palność, samogaśnięcie

Po kondycjonowaniu, przez 168 godz. w temperaturze 23°C, przy wilgotności względnej powietrza 50% testowana próbka rury o długości 500mm jest umieszczana w układzie pomiarowym. Płomień (żółty) z palnika Bunsena o długości 100-125mm i rdzeniu (niebieski) 38mm jest przykładany do próbki pod kątem 20° trzykrotnie po 60s. za każdym razem w odstępach 30s. Mierzy się czas palenia się próbki (rozprzestrzeniania się płomienia wzdłuż próbki) po odstawieniu płomienia.Rozprzestrzeniania się ognia wzdłuż badanej próbki oraz czas samogaśnięcia po odstawieniu źródła ognia ma zasadnicze znaczenie dla właściwej klasyfikacji ogniowej danego typu rury.


Palność, indeks tlenowy

Test ograniczonego indeksu tlenowego jest powszechnie stosowaną metodą oceny palności materiałów. Próbki materiału są wystawiane na działanie płomienia w specjalnej komorze. Zawartość tlenu w kontrolowanym środowisku może zmieniać się w granicach 0,1%. Metodą iteracyjną określa się maksymalny procent tlenu w powietrzu, przy którym próbka materiału gaśnie. Ten procent tlenu można wykorzystać jako wskazówkę, jak łatwo materiał się pali. Im wyższa wartość procentowego ograniczonego indeksu tlenowego, tym mniej łatwopalny jest materiał.


Odporność chemiczna

System ochrony kabli często narażony jest na działanie przeróżnych chemikaliów. Dostępne arkusze danych dotyczące kompatybilności różnych tworzyw sztucznych z wieloma różnymi chemikaliami, można wykorzystać do oceny zgodności dla określonych zastosowań. PMA publikuje listę kompatybilności dla najczęściej występujących kombinacji tworzyw sztucznych i chemikaliów. W przypadku zmieszania chemikaliów lub braku danych do oceny, PMA zaleca przeprowadzenie testu zgodności. Zmiany wyglądu, wymiarów i właściwości mechanicznych ocenia się po długotrwałym narażeniu na chemikalia, aby potwierdzić kompatybilność.